Η Οικογένεια Βενιζέλου και τα Σημαντικά Γεγονότα της Πολιτικής του ''Καριέρας''
ΣΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 1910-1922 Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΤΕΙΧΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΜΑΛΙΣΤΑ, ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
ΣΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΑΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΔΑΦΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ.
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ (Α' ΚΑΙ Β') ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο Α' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ-ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΠΛΥΘΗΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΛΗΞΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΘΗΚΩΝ. ΣΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΔΙΟΤΙ ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΦΕΡΕ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ Ή ΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΕ ΩΣ ΛΑΟΣ ΓΗΓΕΝΉΣ. ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΚΑΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ, ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΙ ΑΥΤΩΝ.
ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΕΞΕΦΡΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ!!!!!
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ: «και να μου δοθεί η Θράκη, δεν την θέλω». ΠΟΙΟΣ ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΩΣ ΜΟΝΑΔΑ-ΣΥΝΟΛΟ;;; ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ''ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ'' ΟΤΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΝΟΛΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ;;;
ΠΩΣ ΥΜΝΕΙΤΑΙ ΩΣ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΙΣΧΥΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΕΙΣΜΙΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΣ;;;
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΙ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟ.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΥ 1913:
ΦΕΚ Α'217/28.10.1913
 |
ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΝΕΙΓΥ 1919:
ΣΥΝΗΚΗ ΤΩΝ ΣΕΒΡΩΝ 1920/238:10.8.1920:
Μικρασιατική Καταστροφή
ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΩΝ ΣΕΒΡΩΝ Η ΣΜΥΡΝΗ ΘΑ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΑΝ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΜΟΣΤΗ ΓΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΠΟ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΜΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΗΘΕΙ Ή ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΟΡΙΑ ΣΤΟ ΑΝ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ Ή ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;;; ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙΣ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΜΙΣΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΔΗ ΚΥΡΙΑΧΙΚΑ ΝΑ ΔΗΛΩΝΕΙΣ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ;;; ΑΦΗΝΕΙΣ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΜΕΤΕΩΡΟ ΔΗΛΑΔΗ....
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΑΠΟΒΙΒΑΣΕΙ ΗΔΗ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΣΤΙΣ 15.5.1919, ΥΠΟΓΡΑΨΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΛΙΓΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΔΙΩΓΜΟ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΑΛΛΑ ΣΦΑΓΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ. Ο ΑΚΡΙΒΗΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΗΣ.
ΣΥΝΕΠΩΣ, Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΩΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΜΕ ΤΕΛΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ ΤΟ 1923 ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΩΖΑΝΗΣ 1923
ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΡΙΕΡΑΣ
ΠΩΣ ΘΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΑΤΕ ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΣΑΣ ΑΝ ΔΥΟ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΑΣ
ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΕ
ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΣΑΣ;;;;;;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ..ΙΝΔΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ. ΌΧΙ ΑΠΟ
ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΤΩΝ
1917 - 1920
ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΠΟΥ ΤΟΣΑ
ΔΕΙΝΑ ΠΡΟΞΕΝΗΣΕ ΣΕ
ΈΛΛΗΝΕΣ (ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ, ΕΞΟΡΙΕΣ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙΣ) ΚΤΛ. ΤΟΥ
ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΥ ΜΑΝΟΥΣΟΥ
ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΥ.
Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Ρ. ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ, ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΕΩΣ, Η ΟΠΟΙΑ
ΣΥΝΕΣΤΗΘΗ ΤΗΝ
3-9-1895.
ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1896 ΣΥΝΗΛΘΑΝ ΣΤΟΥΣ ΚΑΜΠΟΥΣ ΧΑΝΙΩΝ ΠΕΡΙ
ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΡΗΤΕΣ
ΟΠΛΟΦΟΡΟΙ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΕΓΕΝΤΕΣ
ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΙ ΕΞ ΟΛΩΝ ΤΩΝ
ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ. ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΩΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ Ο ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΓΡΑΦΕΙ
ΤΑ ΕΞΗΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ «ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑΙ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ» ΣΕΛΙΔΑ 144.
18-8-1896 (Κάμποι Χανίων)
«Προσωπικόν ζήτημα εγερθέν εναντίον ενός πληρεξουσίου παρ' ολίγον να διατάραξη την Συνέλευσιν.
Ό Έλ. Βενιζέλος, όστις μέχρι τής χθες ήτο εκ των εν Χανίοις εχθρών της
επαναστάσεως, παρουσιάσθη ως πληρεξούσιος τής περιοχής εκείνης. Και κατ' αρχάς
άπεκρούσθη ή εκλογή του. Αλλ' είτα εγένετο δεκτός εκ μέρους τής εξελεγκτικής
επιτροπής, διότι και εγώ εδέχθην, επειδή δεν έπρεπε ν' αποκλεισθή ουδέ άλλος
τις, δια να επιτύχωμεν ευχερέστερον την ένωσιν όλων ανεξαιρέτως των Κρητών εις
το πρόγραμμα μας. Ενώ δε διέμενεν εδώ, μεταξύ των πληρεξουσίων, μοι
αναγγέλλεται ότι επρόκειτο να φονευθή υπό των συγγενών των απαγχονισθέντων υπό
τής τουρκικής κυβερνήσεως δυο χριστιανών, ως υπαίτιος του απαγχονισμού εκείνων.
Διεμήνυσα εις αυτούς, ότι, ατιμωρητί, δεν θα επιτρέψω την διάπραξιν φόνου εν τω
μέσω τής Συνελεύσεως και ότι δύνανται να τον συναντήσουν άλλού. Επειδή όμως η
προς αυτόν αποστροφή των επαναστατών τους ενεθάρρυνεν, εκείνοι έπέμενον.
Οπλαρχηγοί δε τίνες εν οις και ο οπλαρχηγός και πληρεξούσιος Παπα – Γαβριήλ μοι
επρότειναν να συστήσω πολεμικόν δικαστήριον και δι' αποφάσεως τούτου ν'
απαγχονισθή ο Ελευθέριος Βενιζέλος προς ικανοποίησιν τής χριστιανικής
συνειδήσεως. Δεν ενέκρινα την πρότασίν των δι' ον λόγον εδέχθην και την εκλογήν
του.
Ήδη θ' αναφέρω πώς ακριβώς έχει η υπόθεσις του απαγχονισμού των δύο Κρητών υπαιτιότητι του Βενιζέλου, ως γίνεται μνεία ανωτέρω. Το γεγονός τούτο ανάγεται εις την εποχήν κατά την οποίαν ο Βενιζέλος εδικηγόρει εν Χανίοις. Ήτο το έτος 1893.
Η Κρήτη ετέλει τότε υπό την τυραννικήν διοίκησιν του Μαχμούτ Πασά. Την περίοδον εκείνην δύο Κρήτες, οι Γεώργιος Παπαδάκης και Αντώνιος Λορεντζάκης, από το χωρίον Λουτράκι τής Κυδωνιάς, είχον συλληφθεί και επρόκειτο να δικασθούν με την κατηγορίαν, ότι είχον φονεύσει εις το ανωτέρω χωρίον τον οθωμανόν Τεφήκ βέην Μπάντρην. Ο Βενιζέλος, ο όποιος διεκρίνετο δια την δικηγορικήν του ικανότητα, ανέλαβε την υπεράσπισιν των δύο κατηγορουμένων συμπατριωτών του, οι όποιοι ήσαν παντελώς αθώοι τής αποδιδομένης εις αυτούς κατηγορίας. Και τούτο, φυσικά, εγνώριζε καλλίτερον παντός άλλου ο συνήγορος των, Βενιζέλος. Πρέπει δε να σημειωθή, ότι ουδείς χριστιανός δικηγόρος εδέχετο να παραστή ως αντιπρόσωπος του πολιτικού ενάγοντος οθωμανού, αδελφού του δολοφονηθέντος. Και τούτο δια δύο λόγους: Πρώτον διότι οι κατηγορούμενοι ήσαν γνωστοί φιλήσυχοι και νομοταγείς χωρικοί και επομένως ανίκανοι να διαπράξουν έγκλημα και δεύτερον διότι και ένοχοι να ήσαν, η εθνική συνείδησις τους ηθώωνε, κατόπιν των τόσων βιαιοπραγιών τας οποίας είχον διαπράξει οι Οθωμανοί εις βάρος του χριστιανικού στοιχείου.
Ούτως είχον τα πράγματα, οπότε όλως αιφνιδίως, δύο ημέρας προ της δίκης, ο Βενιζέλος ειδοποίησε τους κατηγορουμένους ότι παρητείτο της υπερασπίσεως των. Τι είχε συμβή ; Ελαφρά τη καρδία είχεν αναλάβει την εκπροσώπησιν της πολιτικής αγωγής και θα ενεφανίζετο τώρα εις το δικαστήριον εναντίον των δύο υποδίκων. Εις την ανάληψιν της πολιτικής αγωγής δεν ώθησε τον Βενιζέλον μόνον το υλικόν συμφέρον,(Ακούστηκαν τότε για τεράστια ποσά) άλλα και το γενικώτερον δικηγορικόν του τοιούτον, ως αργότερον εγνώσθη. Διότι ο αδελφός του δολοφονηθέντος Χουσεΐν βέη Μπάντρης, ήτο πανίσχυρος τότε εν Κρήτη. Δι' αυτού δε ο Βενιζέλος θα κατώρθωνε να επηρεάζη τους Οθωμανούς εφέτας, κατά την ενώπιον του Εφετείου Κρήτης εκδίκασιν των πολιτικών και ποινικών υποθέσεων, τας οποίας εκάστοτε ανελάμβανεν, άλλοτε ο ίδιος προσωπικώς και άλλοτε οι πολιτικοί του φίλοι. Ακόμη και οι γνωρίζοντες τον χαρακτήρα του Βενιζέλου κατεπλάγησαν εκ του διαβήματος του αυτού.
Τέλος ήλθεν η ημέρα της δίκης, οπότε χάρις εις την ρητορικήν δεινότητα του Βενιζέλου, ο όποιος αγορεύσας επί ώραν υπεστήριξε με θερμόν ζήλον την κατηγορίαν και εζήτησε την κεφαλήν των κατηγορουμένων, το Δικαστήριον, πρωτοστατούντων των Οθωμανών δικαστών, εξέδωσε την απόφασίν του, δια της οποίας κατεδικάσθησαν οι δύο Κρήτες εις τον δι' αγχόνης θάνατον.
Αλλά και κατά την υποβληθείσαν έφεσιν ο Βενιζέλος συνέχισε τας ενεργείας του δια την εκτέλεσιν της καταδίκης, η οποία υπήρχε πιθανότης, εάν δεν επενέβαινε, να μετετρέπετο εις ισόβια δεσμά. Άλλ' εκίνησε πάντα λίθον δια να την επιτύχη.
Και την επέτυχε. Την 7ην Ιανουαρίου 1894, οι δύο αθώοι Κρήτες απηγχονίσθησαν εις την Πύλην των Χανίων. Τα σχολεία του Νομού έκλεισαν εις ένδειξιν διαμαρτυρίας.
Το γεγονός, ως ήτο επόμενον επροξένησεν αλγεινήν εντύπωσιν, όχι μόνον εις το χριστιανικόν στοιχείον τής Κρήτης αλλά και εις αυτούς ακόμη τους σώφρονας μωαμεθανούς. Δια ν' αποφύγη δε τας εκδηλώσεις περιφρονήσεως ο Βενιζέλος, επί τίνα χρόνον δεν ενεφανίζετο δημοσία. Εξ άλλου από τότε πολλοί Κρήτες έπαυσαν να τον χαιρετούν και έγιναν άσπονδοι εχθροί του. Δεν ήτο δυνατόν να του συγχωρήσουν ποτέ την πράξιν αυτήν.
Ήδη θ' αναφέρω πώς ακριβώς έχει η υπόθεσις του απαγχονισμού των δύο Κρητών υπαιτιότητι του Βενιζέλου, ως γίνεται μνεία ανωτέρω. Το γεγονός τούτο ανάγεται εις την εποχήν κατά την οποίαν ο Βενιζέλος εδικηγόρει εν Χανίοις. Ήτο το έτος 1893.
Η Κρήτη ετέλει τότε υπό την τυραννικήν διοίκησιν του Μαχμούτ Πασά. Την περίοδον εκείνην δύο Κρήτες, οι Γεώργιος Παπαδάκης και Αντώνιος Λορεντζάκης, από το χωρίον Λουτράκι τής Κυδωνιάς, είχον συλληφθεί και επρόκειτο να δικασθούν με την κατηγορίαν, ότι είχον φονεύσει εις το ανωτέρω χωρίον τον οθωμανόν Τεφήκ βέην Μπάντρην. Ο Βενιζέλος, ο όποιος διεκρίνετο δια την δικηγορικήν του ικανότητα, ανέλαβε την υπεράσπισιν των δύο κατηγορουμένων συμπατριωτών του, οι όποιοι ήσαν παντελώς αθώοι τής αποδιδομένης εις αυτούς κατηγορίας. Και τούτο, φυσικά, εγνώριζε καλλίτερον παντός άλλου ο συνήγορος των, Βενιζέλος. Πρέπει δε να σημειωθή, ότι ουδείς χριστιανός δικηγόρος εδέχετο να παραστή ως αντιπρόσωπος του πολιτικού ενάγοντος οθωμανού, αδελφού του δολοφονηθέντος. Και τούτο δια δύο λόγους: Πρώτον διότι οι κατηγορούμενοι ήσαν γνωστοί φιλήσυχοι και νομοταγείς χωρικοί και επομένως ανίκανοι να διαπράξουν έγκλημα και δεύτερον διότι και ένοχοι να ήσαν, η εθνική συνείδησις τους ηθώωνε, κατόπιν των τόσων βιαιοπραγιών τας οποίας είχον διαπράξει οι Οθωμανοί εις βάρος του χριστιανικού στοιχείου.
Ούτως είχον τα πράγματα, οπότε όλως αιφνιδίως, δύο ημέρας προ της δίκης, ο Βενιζέλος ειδοποίησε τους κατηγορουμένους ότι παρητείτο της υπερασπίσεως των. Τι είχε συμβή ; Ελαφρά τη καρδία είχεν αναλάβει την εκπροσώπησιν της πολιτικής αγωγής και θα ενεφανίζετο τώρα εις το δικαστήριον εναντίον των δύο υποδίκων. Εις την ανάληψιν της πολιτικής αγωγής δεν ώθησε τον Βενιζέλον μόνον το υλικόν συμφέρον,(Ακούστηκαν τότε για τεράστια ποσά) άλλα και το γενικώτερον δικηγορικόν του τοιούτον, ως αργότερον εγνώσθη. Διότι ο αδελφός του δολοφονηθέντος Χουσεΐν βέη Μπάντρης, ήτο πανίσχυρος τότε εν Κρήτη. Δι' αυτού δε ο Βενιζέλος θα κατώρθωνε να επηρεάζη τους Οθωμανούς εφέτας, κατά την ενώπιον του Εφετείου Κρήτης εκδίκασιν των πολιτικών και ποινικών υποθέσεων, τας οποίας εκάστοτε ανελάμβανεν, άλλοτε ο ίδιος προσωπικώς και άλλοτε οι πολιτικοί του φίλοι. Ακόμη και οι γνωρίζοντες τον χαρακτήρα του Βενιζέλου κατεπλάγησαν εκ του διαβήματος του αυτού.
Τέλος ήλθεν η ημέρα της δίκης, οπότε χάρις εις την ρητορικήν δεινότητα του Βενιζέλου, ο όποιος αγορεύσας επί ώραν υπεστήριξε με θερμόν ζήλον την κατηγορίαν και εζήτησε την κεφαλήν των κατηγορουμένων, το Δικαστήριον, πρωτοστατούντων των Οθωμανών δικαστών, εξέδωσε την απόφασίν του, δια της οποίας κατεδικάσθησαν οι δύο Κρήτες εις τον δι' αγχόνης θάνατον.
Αλλά και κατά την υποβληθείσαν έφεσιν ο Βενιζέλος συνέχισε τας ενεργείας του δια την εκτέλεσιν της καταδίκης, η οποία υπήρχε πιθανότης, εάν δεν επενέβαινε, να μετετρέπετο εις ισόβια δεσμά. Άλλ' εκίνησε πάντα λίθον δια να την επιτύχη.
Και την επέτυχε. Την 7ην Ιανουαρίου 1894, οι δύο αθώοι Κρήτες απηγχονίσθησαν εις την Πύλην των Χανίων. Τα σχολεία του Νομού έκλεισαν εις ένδειξιν διαμαρτυρίας.
Το γεγονός, ως ήτο επόμενον επροξένησεν αλγεινήν εντύπωσιν, όχι μόνον εις το χριστιανικόν στοιχείον τής Κρήτης αλλά και εις αυτούς ακόμη τους σώφρονας μωαμεθανούς. Δια ν' αποφύγη δε τας εκδηλώσεις περιφρονήσεως ο Βενιζέλος, επί τίνα χρόνον δεν ενεφανίζετο δημοσία. Εξ άλλου από τότε πολλοί Κρήτες έπαυσαν να τον χαιρετούν και έγιναν άσπονδοι εχθροί του. Δεν ήτο δυνατόν να του συγχωρήσουν ποτέ την πράξιν αυτήν.
ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΓΙΑ
ΒΕΝΙΖΕΛΟ! ΑΛΛΑ
ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΜΕ ΞΕΝΑ ΟΠΛΑ ΤΟ 1917,ΔΙΟΡΙΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΤΟΥΣ ΚΡΗΤΕΣ ΣΕ
ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΛΑΤΕΙΑ
(ΠΑΛΙΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ..
«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ»!)
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ!!!!!!
Μέλη Οικογένειας
- Χατζή Πέτρος
Μπενιζέλος, έμπορος και γενάρχης της οικογένειας
- Κυριάκος
Βενιζέλος, έμπορος και γιος του Χατζή Πέτρου
- Ελευθέριος
Βενιζέλος, δικηγόρος, πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας,
πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, πρωθυπουργός της Ελλάδας, σύζυγος της
Μαρίας Κατελούζου σε α΄ γάμο και σε β΄ της Έλενας Στεφάνοβιτς -
Σκυλίτση και γιος του Κυριάκου
- Σοφοκλής Βενιζέλος, πρωθυπουργός της Ελλάδας και γιος του Ελευθερίου
- Κυριάκος
Βενιζέλος, εφοπλιστής, βουλευτής, σύζυγος της Μαρίκας Ρούσσου και γιος του
Ελευθερίου
- Νικήτας Βενιζέλος,
εφοπλιστής, βουλευτής και γιος του Κυριάκου
- Λευτέρης
Βενιζέλος, εφοπλιστής, βουλευτής, πρόεδρος του ιδρύματος "Μελέτης
ιστορίας Ελ. Βενιζέλου" και γιος του Κυριάκου
- Χαρίκλεια
Βενιζέλου, σύζυγος Ντένη Καραγιάννη κόρη τού Κυριάκου
- Ευανθία Βενιζέλου,
σύζυγος Βασίλη Σαριδάκη και κόρη του Κυριάκου
- Λίλη Σαριδάκη,
σύζυγος Δρόσου Παμπούκη και κόρη της Ευανθίας
- Έφη Παμπούκη,
σύζυγος Αλέκου Μελετόπουλου και κόρη της Λίλης
- Λώρης
Μελετόπουλος, οδηγός ράλλυ και γιος της Έφης
- Κατίγκω Βενιζέλου,
σύζυγος Κωστή Μητσοτάκη και κόρη του Κυριάκου
- Αριστομένης
Μητσοτάκης, βουλευτής, υπουργός και γιος της Κατίγκως
- Κυριάκος
Μητσοτάκης, βουλευτής, υπουργός, σύζυγος Σταυρούλας Πλουμιδάκη και γιος
της Κατίγκως
- Αικατερίνη
Μητσοτάκη, σύζυγος του Επαμεινώνδα Βιρβιδάκη και κόρη του Κυριάκου
- Ιφιγένεια
Βιρβιδάκη, δημοσιογράφος και κόρη της Αικατερίνης
- Κυριάκος
Βιρβιδάκης, βουλευτής, πρώην Υφυπουργός Ανάπτυξης,
δήμαρχος Χανίων και γιος της Αικατερίνη
- Παντελής
Βιρβιδάκης, γενικός διευθυντής του Ιδρύματος "Κωνσταντίνος Κ.
Μητσοτάκης"
- Κωνσταντίνος
Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της Ελλάδας, σύζυγος Μαρίκας
Γιαννούκου και γιος του Κυριάκου
- Κυριάκος
Μητσοτάκης, νυν πρωθυπουργός της Ελλάδας, πρόεδρος
της Νέας Δημοκρατίας και γιος του Κωνσταντίνου
- Ντόρα Μπακογιάννη,
βουλευτής, υπουργός, δήμαρχος Αθηναίων, σύζυγος σε α΄ γάμο του Παύλου
Μπακογιάννη και σε β΄ γάμο του Ισίδωρου Κούβελου και κόρη
του Κωνσταντίνου
- Κώστας
Μπακογιάννης, δήμαρχος Αθηναίων, δήμαρχος Καρπενησίου, περιφερειάρχης
Στερεάς Ελλάδας και γιος της Ντόρας
- Κατερίνα
Μητσοτάκη, πρόεδρος του Ιδρύματος "Κωνσταντίνος Μητσοτάκης" και
κόρη του Κωνσταντίνου
- Γρηγόρης
Δημητριάδης, δικηγόρος, διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου Κυριάκου
Μητσοτάκη και γιος της Κατερίνας
- Αρτεμισία
Μητσοτάκη, σύζυγος του Γεωργίου Λυμπεράκη και κόρη του Κυριάκου
- Αντιγόνη
Λυμπεράκη, πανεπιστημιακός, βουλευτής και κόρη της Αρτεμισίας
- Μαρία Μητσοτάκη,
σύζυγος του Γεωργίου Στεφανάκη και κόρη του Κωστή
- Κωνσταντίνος
Στεφανάκης, δικηγόρος, βουλευτής, υπουργός και γιος της Μαρίας
- Γεώργιος
Στεφανάκης, δικηγόρος και γιος του Κωνσταντίνου
- Εμμανουήλ
Στεφανάκης, γιος της Μαρίας
- Γεώργιος
Στεφανάκης, δικηγόρος, συγγραφέας, πρόεδρος του Ινστιτούτου των φίλων
Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας, πρόεδρος του δ.σ.
του Εθνικού Θεάτρου και γιος του Εμμανουήλ
- Αικατερίνη
Στεφανάκη, σύζυγος Φαίδωνος Κουκουλέ και κόρη της Μαρίας
- Γεώργιος
Κουκουλές, καθηγητής εργατικού δικαίου, πρύτανης του Παντείου
Πανεπιστημίου και γιος της Αικατερίνης
ΑΠΟΡΙΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΝΑΣ
ΓΟΝΟΣ ΜΙΑΣ ΕΥΠΟΡΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΕΠΟΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΙΧΕ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΝΟΙΑ ΣΤΟ
ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ
ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΚΥΡΙΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟ ΜΕΣΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΕΧΕΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΤΟΥ. Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ
ΚΑΙ ΟΙ ''ΦΙΛΙΕΣ'' ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΑΠΟΨΗ
ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΩΣ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΙΣΧΥ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΜΑΛΙΣΤΑ, Η
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ
ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΜΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΛΕΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΑΣ
ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΟΜΩΣ, ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ. ΣΥΝΕΠΩΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΣΠΟΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΚΗΣ.
Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΥΜΠΑΘΙΑ ΤΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΠΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΒΡΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ(ΚΙΣ) ΣΕ ΝΟΜΙΚΟ
ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ(ΝΠΔΔ) ΔΗΛΑΔΗ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΜΥΝΗΣ
Κ.Τ.Λ.
ΑΛΗΘΕΙΑ,ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Ο
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΔΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ ΣΕ ΜΙΑ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ; ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΣΕΒΕΤΑΙ, ΤΟΥΣ
ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΛΕΨΕΙ ΤΟΣΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ. ΑΥΤΗ ΤΟΥ Η ΠΡΑΞΗ ΔΗΛΑΔΗ
Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ. ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ.
ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΦΕΚ
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ:
ΚΙΣ-1920(ΕΠΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ)
ΚΙΣ-1930(ΕΠΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ)
ΚΙΣ-1945(ΕΠΙ ΠΕΤΡΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ)
ΚΙΣ-1951(ΕΠΙ ΣΟΦΟΚΛΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ)
ΚΙΣ-1969(ΕΠΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ)
ΚΙΣ-1978(ΕΠΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ)
ΟΠΩΣ ΕΔΩ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΦΕΚ ΤΟΥ
ΚΙΣ:
👇👇👇
Εβραϊκή Καταγωγή
Την εβραϊκή καταγωγή του
Βενιζέλου επιβεβαιώνει ο Α.Μ.Παπαδάκης στο έργο του «Βιογραφία Ελ. Βενιζέλου».
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Παπαδάκη, επί των οποίων αναφέρεται ο Νίκος Α.
Αντωνακέας στο τρίτομο έργο του «Φαυλοκρατία», ο πατέρας του Βενιζέλου, Μπένυ
Σελόν εκ Θεσσαλονίκης, παντρεύτηκε μία εβραία από την Κέρκυρα. Ωστόσο επειδή
πλησίαζε η ώρα της στρατεύσεως και ήθελε να αποφύγει την στρατιωτική θητεία, ο
Μπένυ Σελόν βρήκε απασχόληση σε ένα καράβι ως μούτσος, όπου αντικατέστησε έναν
τεθνεώντα ναύτη που τον έλεγαν Κυριάκο. Στο λιμεναρχείο δηλώθηκε ως Κυριάκος
Μπενιζέλος, όνομα που διατήρησε και στην Κρήτη, όπου έφθασε με το πλοίο, ύστερα
από πολλές περιπέτειες. Γιος αυτού του Κυριάκου Μπενιζέλου (Μπεν ζελόν) υπήρξε
ο γνωστός Εφιάλτης Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος διετέλεσε όργανο της
ξενοκρατίας καθ' όλο το διάστημα της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Ας μπούμε σε λεπτομέρειες.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι η Μικρασιατική καταστροφή επήλθε την χρονική εκείνη στιγμή κατά την οποία δέσποζαν τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα δύο εβραϊκές μορφές: Ο Κεμάλ Ατατούρκ και ο Μπεν Ζελόν. Εξ΄ άλλου δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε, ήδη από το 1917, όπως καταδεικνύεται μέσα από επίσημα έγγραφα, ο πρώτος πολιτικός ηγέτης και δη πρωθυπουργός που ζήτησε την αναγνώριση ισραηλινού κράτους. Τον Ιούλιο του 1920 ο ΄Αγγλος ναύαρχος Ντε Ρόμπεκ σε επιστολή που απηύθηνε προς τον τότε Υπουργό Λόρδο Κώρζον, ανέφερε, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «Έλληνας;Με άλλα λόγια ο κ. Βενιζέλος δεν είναι η Ελλάς. Εν κυριολεξία δεν είναι καν ΄Ελληνας;».
Όπως θα καταδειχθεί και σε επόμενα άρθρα που αφορούν τον σιωνισμό, ανάλογες είναι και οι συγκυρίες που σχετίζονται με την πρόκληση Εθνικών Ηττών και Τραγωδιών, όπως αυτή που αφορά την έκβαση του Μακεδονικού, του Κυπριακού αλλά και άλλων κρίσιμων ζητημάτων όπως στη συνέχεια θα καταδειχθεί ευκρινώς.
Αιώνες ολόκληρους τώρα, ο διεθνής σιωνισμός λυσσαλέα βάλλει κατά του Ελληνισμού, με σκοπό να επιτύχει την καθ υποταγή και τελικά την εξάλειψή του. Σε αυτή τη δόλια προσπάθειά του απεργάζεται άθλια σχέδια, με οδυνηρές για το Έθνος μας προεκτάσεις.
Όποιος θέλει να ζήσει, ας πολεμήσει. Για να πολεμήσει όμως, πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά το παρελθόν, ούτως ώστε να προετοιμάζεται αναλόγως για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και των κινδύνων που θα ανακύψουν στο μέλλον. Το καίριο ερώτημα και ταυτόχρονα μέγιστο συνειδησιακό δίλημμα που ανακύπτει καθοριστικά σήμερα, είναι το ακόλουθο: ΑΘΗΝΑ ή ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για τον οποίο έχει γραφτεί χωρίς να διαψευστεί ότι είναι εβραϊκής καταγωγής, φέρων το επίθετο Μπεν Ζελόν, υπό την παρότρυνση των ομοϊδεατών του, απέστειλε χωρίς καμία υποδομή τα Ελληνικά στρατεύματα στην Μικρά Ασία, καταδικάζοντάς τα σε βέβαιη σφαγή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βενιζέλος δεν είχε κάνει καμία πρόβλεψη, ούτε είχε κάποια εναλλακτική λύση για το ενδεχόμενο καταρρεύσεως του μετώπου... Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πριν επέλθει η Ελληνική συντριβή, ο Βενιζέλος έχασε προσχεδιασμένα τις εκλογές, προκειμένου να αποποιηθεί των βαρύτατων ευθυνών της προαποφασισμένης από τους σιωνιστές τραγωδίας. Είναι βέβαιο ότι εάν ο Βενιζέλος κέρδιζε τις εκλογές, στις οποίες σημειωτέον ότι όλα τα δεδομένα καταδείκνυαν την εκλογική νίκη του, τότε θα συνέβαινε επί της πρωθυπουργίας του η Μικρασιατική καταστροφή και θα ήταν αυτός που θα επωμιζόταν τις συνέπειες της ήττας. Ποιος όμως ήταν ο παράγοντας εκείνος που συνετέλεσε ώστε ο Βενιζέλος να χάσει τις εκλογές, γεγονός παράδοξο και μη φυσιολογικό, αφού μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ως θριαμβευτής και το κλίμα τον ευνοούσε;
Στην τεχνητή εκλογική ήττα του, τον βοήθησαν οι Εβραίοι ομοϊδεάτες του. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί, ότι ο Βενιζέλος αντλούσε σημαντικό μέρος της εκλογικής του δυνάμεως από το εβραϊκό στοιχείο της Θεσσαλονίκης, γι' αυτό άλλωστε είχε οργανώσει και το κίνημα της Αμύνης με επίκεντρο τη συμπρωτεύουσα. Στις εκλογές λοιπόν που προηγήθηκαν της τραγωδίας, οι εβραίοι σύσσωμοι στράφηκαν φαινομενικά εναντίον του και τον «μαύρισαν», διασώζοντας τον από την ευθύνη της προσχεδιασμένης επερχόμενης καταστροφής στο Μικρασιατικό μέτωπο...
Για όσους αμφισβητούν τη σιωνιστική πολιτική του Ελ. Βενιζέλου, θα παρατεθούν τα ακόλουθα αδιάψευστα στοιχεία: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ασκούσε καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, πολιτική άκρως φιλοεβραϊκή, αφού όπως ομολογούν οι ίδιοι οι εβραίοι στο επίσημο όργανό τους «Χρονικά» (Όργανο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, Τεύχος Σεπτ. - Οκτώβριος 1992): «...Ο διοικητής της Θεσσαλονίκης Ρακτιβάν σε συνεντεύξεις του σε τοπικές εβραϊκές εφημερίδες, προβάλει τις αρχές της ισονομίας που διέπουν την Ελληνική διοίκηση και το πνεύμα της ανεξιθρησκείας που χαρακτηρίζει τον Ελληνικό λαό, με παράδειγμα τους εβραίους της παλιάς Ελλάδας, που παρά τον μικρό αριθμό τους κατέχουν σημαντικές θέσεις στη δημόσια ζωή. Και ο εβραϊκός τύπος της Θεσσαλονίκης, εκφράζοντας τις διαθέσεις της κοινής γνώμης, επαινεί την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, που προσφέρει στους εβραίους προνόμια που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο Βαλκανικό Κράτος, προετοιμάζοντας γι' αυτούς ένα λαμπρό μέλλον...» Οι υπαινιγμοί για τη σιωνική πολιτική που ασκούσε ο Βενιζέλος είναι σαφέστατοι. Άλλωστε, όπως το ίδιο έντυπο αναφέρει («Χρονικά», τεύχος Απριλίου - Μαίου 1994), «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρώτος υποστήριξε τη δημιουργία ελεύθερου εβραϊκού κράτους». Τις ίδιες ακριβώς θέσεις εξέφρασε και ένας από τους βασικούς συνεργάτες του Βενιζέλου, υπουργός και Γενικός Διοικητής της Μακεδονίας, ο Π. Αργυρόπουλος, στον τύπο της εποχής.
Όλα ήταν προμελετημένα. Σταδιακά και με πρόσχημα την επαναφορά του Κωνσταντίνου, οι... σύμμαχοι σταμάτησαν την χορήγηση βοηθείας προς την Ελλάδα και ένας - ένας άρχισαν να καταφέρνουν πισώπλατες μαχαιριές. Ο ιαταλοεβραίος πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζιολίτι, εκκένωσε τη Νότια Μικρά Ασία από τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία βρίσκονταν εκεί, απελευθερώνοντας κατ' αυτό τον τρόπο σημαντικές δυνάμεις των τούρκων που είχαν καθηλωθεί εκεί εξ' αιτίας της ιταλικής στρατιωτικής παρουσίας. Την ίδια ώρα η Γαλλία, υποταγμένη στη θέληση των εβραίων Μπιαν και Μπλουμ, συνάπτοντας τη γαλλοτουρκική συνθήκη συνθηκολογήσεως στην Κιλικία, απελευθέρωσε επίσης με τη σειρά της τα Κεμαλικά στρατεύματα από τη μέθοδο της Συρίας, παραδίδοντας συγχρόνως όλο το γερμανικό πολεμικό υλικό που είχαν κυριεύσει, στους τούρκους.
Η εβραϊκή στοά της Θεσσαλονίκης «Μπάι - Μπριθ», συνετέλεσε αποφασιστικά την πρόκληση της Μικρασιατικής καταστροφής, δια της οικονομικής βοηθείας που απέστειλε στον Κεμάλ. Ο εβραϊκής καταγωγής Μπρονστάιν (τρότσκυ), ηγέτης της Ρωσίας εκείνη την περίοδο, ενίσχυσε σε εκπληκτικό βαθμό τον Κεμάλ, χορηγώντας του τεράστιες ποσότητες χρυσού και πυροβόλα όπλα. Τον Μπρονστάιν χρηματοδοτούσε με τη σειρά της η εβραϊκή τράπεζα Κουν και Λεμπ, η οποία τον πίεσε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Τουρκία, ώστε να απαλλάξει από ένα ακόμη πρόβλημα τον Κεμάλ.
Άθλιος επίσης υπήρξε ο ρόλος του Μπαζίλ Ζαχάρωφ. Ο Ζαχάρωφ, εβραίος έμπορος όπλων από την Κωνσταντινούπολη, μονίμως εγκατεστημένος στην Ελβετία, υποδυόταν επί σειράν ετών τον Ελληνα. Στην πραγματικότητα ήταν συνεργάτης της αγγλοεβραϊκής πολεμικής βιομηχανίας «Βίκερς».
Ο Ζαχάρωφ, προσωπικός φίλος του Ε. Βενιζέλου, αρχικά προμήθευσε τον Ελληνικό στρατό με ελαφρύ και βαρύ οπλισμό για να καλύψει τις ανάγκες του, έναντι πραγματικά εκπληκτικών οικονομικών διευκολύνσεων. Ο Ζαχάρωφ, ισχυριζόταν ότι... βοηθούσε τον Ελληνικό στρατό, ωθούμενος δήθεν, από πατριωτικά κίνητρα. Μόλις όμως οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις εισέδυσαν στην Μικρά Ασία και ο «ομόφυλός του» Ε. Βενιζέλος «εγκατέλειψε» την εξουσία, οι αποστολές του Ζαχάρωφ σταμάτησαν ολοσχερώς ενώ ο μέχρι τότε παραδοθείς οπλισμός απεδείχθη προβληματικός, καθώς ανακαλύφθηκαν τεράστιες ποσότητες άχρηστων όπλων και ελαττωματικών πυρομαχικών. Τα αποτελέσματα ήταν προφανή...
Στο σημείο αυτό αρχίζει να γίνει μνεία σε ένα τραγικό περιστατικό, το οποίο καταδεικνύει για μια ακόμη φορά τον μισελληνισμό των εβραίων. Το περιστατικό τοποθετείται χρονικά στις ημέρες της μικρασιατικής τραγωδίας και είναι το ακόλουθο:
Στη συνοικία Μπας Οτουράκ της Σμύρνης, οι εβραίοι οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες είχαν επιδοθεί σε μία καταδοτική έξαρση κατά των Ελλήνων, είχαν συγκεντρωθεί και χλεύαζαν τους διερχόμενους Ελληνες αιχμαλώτους. Όταν οι τούρκοι στρατιώτες άρχισαν να κτυπούν τους Έλληνες με τους υποκοπάνους των όπλων τους, τούρκοι και εβραίοι ξέσπασαν από κοινού σε παραλλήρημα ενθουσιασμού και χειροκροτημάτων... Ο δε εβραίος νομάρχης Ραχμή Μπέης, εξώθησε τους τσέτες να προβούν στην εξόντωση του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Ενάμισι εκατομμύριο νεκροί, άλλοι τόσοι πρόσφυγες και δισεκατομμύρια σε δραχμές οι υλικές ζημιές. Αυτό ήταν το τίμημα της Μικρασιατικής καταστροφής, στην πρόκληση της οποίας τόσο συνέργησε ο διεθνής σιωνισμός. Η εβραϊκή μάλιστα ωμότητα, έφθασε μέχρι του σημείου της επιδείξεως ασέβειας προς τους ίδιους τους νεκρούς. Ούτε τα οστά των νεκρών Ελλήνων δεν σεβάσθηκαν οι εβραίοι. Μετά τη μεγάλη σφαγή, ένα «ολλανδικό» πλοίο φόρτωσε στο λιμάνι της Σμύρνης τα κόκαλα των νεκρών, τα οποία προορίζονταν να διατεθούν... για βιομηχανικούς σκοπούς! Το πλοίο, όπως και η εκμεταλλεύτρια εταιρεία που επεδίωκε να θησαυρίσει ακόμη και από τα οστά των νεκρών, τα οποία «αξιολογούσε» ως πρώτη ύλη (!), ανήκε στους εβραίους Ραούλ Βόντεμπουργκ και Ερασμο Λεβύ. Επιπροσθέτως, στην επιχείρηση αφελληνισμού της Μικράς Ασίας, είναι γνωστός ο ρόλος που διαδραμάτισε ο αμερικανοεβραίος Χ. Μοργκεντάου. Ως πρόεδρος της «Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων», μερίμνησε ώστε κατά την οκταετία 1922-1930, να εφαρμοσθεί κατά γράμμα η Συνθήκη της Λωζάνης, το τερατούργημα αυτό του Ε. Βενιζέλου που προέβλεπε τον ξεριζωμό των Ελληνικών πληθυσμών από την Ιωνία.
Επανερχόμενοι στο θέμα των δηλώσεων Βενιζέλου δια των οποίων συνηγορούσε υπέρ της ιδρύσεως του κράτους του Ισραήλ, κρίνω αυτές αποκαλυπτικές της καταγωγής του. Το γεγονός δε ότι ο Βενιζέλος παρουσιάζεται ως «πρωτεργάτης» της προσπάθειας για την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Και αυτό διότι ο Βενιζέλος, ήταν εβραϊκής καταγωγής.
ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ
ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΠΕΝΙΖΕΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΑΤΑΤΟΥΡΚ
Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΣΦΑΓΙΑΣΕΙ 2,5 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΡΜΕΝΙΟΥΣ. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ
ΔΥΝΑΤΟΝ;;;; ΜΕ ΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ;;; ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ
ΕΧΕΙ ΣΦΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΥ.....ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ; ΠΑΛΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ-ΑΠΟΔΕΙΞΗ
ΔΕΝ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ
ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΙΟΝ "ΝΟΜΠΕΛ" ΤΟ 1932, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΟΝΕΙΜΕΙ ΤΟ
"ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ".
«Κύριε πρόεδρε,
»Έπί επτά σχεδόν αιώνες όλη ή
Έγγύς Ανατολή και ένα μεγάλο τμήμα τής Ευρώπης υπήρξαν τό θέατρο αιματηρών
πολέμων, τών οποίων ή άντίχηση υπήρξε τεράστια. Ή οθωμανική αυτοκρατορία και τό
απολυταρχικό καθεστώς τών σουλτάνων υπήρξε τό βασικό αίτιο. Ή υποταγή χριστιανικών
λαών σέ έναν ζυγό αφόρητης καταπίεσης, οι θρησκευτικοί πόλεμοι του Σταυρού
εναντίον τής Ημισελήνου, μέ μοιραία κατάληξη και οι αλλεπάλληλες εξεγέρσεις
όλων αυτών τών λαών, πού ήλπιζαν στή χειραφέτηση τους, δημιούργησαν μία
κατάσταση πραγμάτων πού θά παρέμενε μόνιμη πηγή κινδύνων όσο ή οθωμανική
αυτοκρατορία διατηρούσε τήν πορεία πού είχαν χαράξει οι σουλτάνοι.
»Ή εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας τό 1922, όταν τό εθνικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θριάμβευσε επί των αντιπάλων του, (σ.σ. Έπί ποίων αντιπάλων του εθριάμβευσεν ό Κεμάλ τό 1922 και το χαίρετε τόσο πολύ ό "Εθνάρχης" μας; Μήπως είναι οι Έλληνες;) έθεσε οριστικώς τέρμα σ' αύτη την κατάσταση αστάθειας και έλλειψης ανεκτικότητας, της όποιας ή διατήρηση δεν θα γεννούσε παρά μόνον νέους και σοβαρούς κινδύνους γιά τήν ειρήνη στό μέλλον.
»Ή εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας τό 1922, όταν τό εθνικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θριάμβευσε επί των αντιπάλων του, (σ.σ. Έπί ποίων αντιπάλων του εθριάμβευσεν ό Κεμάλ τό 1922 και το χαίρετε τόσο πολύ ό "Εθνάρχης" μας; Μήπως είναι οι Έλληνες;) έθεσε οριστικώς τέρμα σ' αύτη την κατάσταση αστάθειας και έλλειψης ανεκτικότητας, της όποιας ή διατήρηση δεν θα γεννούσε παρά μόνον νέους και σοβαρούς κινδύνους γιά τήν ειρήνη στό μέλλον.
»Σπανίως πραγματοποιείται σέ τόσο μικρό χρονικό διάστημα μία τόσο ριζική αλλαγή στή ζωή μιας χώρας.
Τή θέση μιας φθίνουσας
αυτοκρατορίας, ή οποία ζει ύπό ένα θεοκρατικό καθεστώς, όπου ή έννοια του δικαίου
και τής θρησκείας συγχέονται, παίρνει ένα εθνικό καί σύγχρονο κράτος, γεμάτο
ζωντάνια.
»Μέ τήν προτροπή του μεγάλου μεταρρυθμιστή Μουσταφά Κεμάλ Πασά, τό απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων καταργήθηκε καί τό κράτος έγινε απολύτως λαϊκό. Ολόκληρο τό έθνος κινητοποιήθηκε προς τή φιλόδοξη, δίκαιη προσπάθεια νά συμπεριληφθεί στην εμπροσθοφυλακή τών πολιτισμένων λαών. Όμως, τό κίνημα γιά τήν εδραίωση τής ειρήνης συμβάδισε μέ όλες τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις πού έδωσαν στό νέο, εντόνως εθνικό, κράτος τής Τουρκίας τή σημερινή του μορφή.
Η Τουρκία ρύθμισε πράγματι όλα τα εδαφικά θέματα μέ τους γείτονες της καί, απολύτως ικανοποιημένη άπό τά εθνικά καί πολιτικά της σύνορα, κατέστη πραγματικός πυλώνας τής ειρήνης στην εγγύς Ανατολή.»
»Μέ τήν προτροπή του μεγάλου μεταρρυθμιστή Μουσταφά Κεμάλ Πασά, τό απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων καταργήθηκε καί τό κράτος έγινε απολύτως λαϊκό. Ολόκληρο τό έθνος κινητοποιήθηκε προς τή φιλόδοξη, δίκαιη προσπάθεια νά συμπεριληφθεί στην εμπροσθοφυλακή τών πολιτισμένων λαών. Όμως, τό κίνημα γιά τήν εδραίωση τής ειρήνης συμβάδισε μέ όλες τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις πού έδωσαν στό νέο, εντόνως εθνικό, κράτος τής Τουρκίας τή σημερινή του μορφή.
Η Τουρκία ρύθμισε πράγματι όλα τα εδαφικά θέματα μέ τους γείτονες της καί, απολύτως ικανοποιημένη άπό τά εθνικά καί πολιτικά της σύνορα, κατέστη πραγματικός πυλώνας τής ειρήνης στην εγγύς Ανατολή.»
«Εμείς οι Έλληνες, τους οποίους
οί αιματηροί αγώνες κράτησαν επί πολλούς αιώνες σέ μια κατάσταση συνεχούς
αντιπαράθεσης μέ τήν Τουρκία, είμαστε οί πρώτοι πού είχαμε τήν ευκαιρία νά
αισθανθούμε τά αποτελέσματα τής βαθειάς αλλαγής πού συνετελέσθη στή χώρα
αυτή, τή διάδοχο τής παλαιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έχοντας, από τήν έπαύριο
τής καταστροφής στή Μικρά Ασία, διακρίνει τήν πιθανότητα μιας συνεννόησης μέ
τήν αναγεννημένη Τουρκία, ή οποία βγήκε άπό τον πόλεμο ώς εθνικό κράτος, τής
τείναμε τό χέρι τό οποίο εκείνη δέχθηκε και έσφιξε μέ ειλικρίνεια. Άπό τήν
προσέγγιση αυτή, ή οποία μπορεί νά χρησιμεύσει ώς παράδειγμα τών δυνατοτήτων
συνεννόησης ανάμεσα σέ δύο λαούς τους οποίους έχουν διαιρέσει οί πλέον σοβαρές
διαφορές, έφ' όσον αφεθούν νά διαποτιστούν άπό τήν ειλικρινή επιθυμία τής ειρήνης,
δέν προέκυψαν παρά μόνο ευεργετήματα, τόσο γιά τις δύο χώρες, όσο και γιά τήν
ειρηνική τάξη στην Εγγύς Ανατολή.
»Ό άνθρωπος στον όποιο οφείλεται ή πολύτιμη αυτή συμβολή στην υπόθεση τής ειρήνης είναι ό πρόεδρος τής Τουρκικής Δημοκρατίας, Μουσταφά Κεμάλ Πασάς. Έχω λοιπόν τήν τιμή, μέ τήν ιδιότητα μου ώς αρχηγού τής ελληνικής κυβέρνησης τό 1930, όταν ή υπογραφή του έλληνο-τουρκικού συμφώνου σημάδεψε μια νέα εποχή στην πορεία τής Εγγύς Ανατολής προς τήν ειρήνη, νά θέσω πρό τών εξεχόντων μελών τής επιτροπής του βραβείου Νόμπελ για τήν ειρήνη τήν υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά, ώς άξιου αυτής τής επιφανούς τιμής.
»Δεχθείτε, κύριε πρόεδρε, τήν
έκφραση τής μέγιστης εκτίμησης μου.
Υπογραφή,
Ελευθέριος Βενιζέλος,
Πρωθυπουργός τής Ελλάδος».
ΜΙΑ ΙΔΑΙΤΕΡΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΗΝ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΙΖΕΛΟΥ ΕΙΝΑΙ:
*Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» είναι μια ιδιαίτερη
ψυχολογική κατάσταση, κατά την οποία ο όμηρος δένεται συναισθηματικά, ή τρέφει
συμπάθεια προς τον απαγωγέα του. Ο όρος καθιερώθηκε από τον Σουηδό ψυχίατρο και
εγκληματολόγο, Nils Bejerot.
Το φαινόμενο αυτό μελετήθηκε για πρώτη φορά, με αφορμή ένα
συμβάν στην Σουηδία. Στις 23 Αυγούστου του 1973 δύο οπλισμένοι ληστές (ο ένας
εκ των οποίων δραπέτης των φυλακών) εισέβαλαν στην τράπεζα «Sveriges
Kredidbank» της Στοκχόλμης και για 131 ώρες (6 ημέρες) κράτησαν ομήρους τρεις
γυναίκες κι έναν άνδρα (υπάλληλοι της τράπεζας), γύρω απ’ τους οποίους είχαν
τοποθετήσει δυναμίτη.
Κατά την διάρκεια, αλλά και με την λήξη της περιπέτειας, με
την σύλληψη των ληστών, παρατηρήθηκε μια παράξενη συμπεριφορά των ομήρων.
Αρνήθηκαν την απελευθέρωσή τους, αντιστάθηκαν στην προσπάθεια των αρχών να τους
διασώσουν, αρνήθηκαν να καταθέσουν στο δικαστήριο εναντίον των απαγωγέων τους,
στις συνεντεύξεις που έδωσαν υποστήριζαν τους εγκληματίες που τους κρατούσαν
δέσμιους, ενώ αργότερα η μία γυναίκα απ’ τις τρεις πραγματοποίησε έρανο για την
υπεράσπιση των ληστών στο δικαστήριο και μια άλλη αρραβωνιάστηκε τον έναν απ’
τους δυο απαγωγείς της.
Το φαινόμενο ταύτισης ομήρου και απαγωγέα,
παρατηρήθηκε και μελετήθηκε και σε άλλες απαγωγές αργότερα, χωρίς αυτό να
σημαίνει ότι παρατηρείται σε όλες.
ΠΗΓΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
http://alfeiospotamos.blogspot.gr/2010/05/blog-post_12.html
