Επισιτιστική κρίση «βιβλικών διαστάσεων» εξαιτίας της πανδημίας “προβλέπει” αξιωματούχος του ΟΗΕ
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπίσλεϊ «Δεν μιλάμε για ανθρώπους που κοιμούνται πεινασμένοι. Μιλάμε για ακραίες συνθήκες, κατάσταση έκτακτης ανάγκης, άνθρωποι που κυριολεκτικά βαδίζουν προς το χείλος της πείνας. Εάν δεν παραδώσουμε φαγητό στους ανθρώπους, οι άνθρωποι θα πεθάνουν».
Επισιτιστική κρίση «βιβλικών διαστάσεων» εξαιτίας της πανδημίας προβλέπει αξιωματούχος του ΟΗΕ
Για επισιτιστική κρίση βιβλικών διαστάσεων προειδοποιεί ο επικεφαλής του Προγράμματος Τροφίμων του ΟΗΕ, εξαιτίας της πανδημίας και άλλων καταστροφών.
Για «εκτεταμένη πείνα βιβλικών αναλογιών» εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, κάνει λόγο ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών, Ντέιβιντ(ΔΑΒΙΔ) Μπίσλεϊ, προτρέποντας παράλληλα τη διεθνή κοινότητα να δράσει αμέσως ώστε να αποφευχθεί η καταστροφή.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο ΔΑΒΙΔ Μπίσλεϊ «Δεν μιλάμε για ανθρώπους που κοιμούνται πεινασμένοι. Μιλάμε για ακραίες συνθήκες, κατάσταση έκτακτης ανάγκης, άνθρωποι που κυριολεκτικά βαδίζουν προς το χείλος της πείνας. Εάν δεν παραδώσουμε φαγητό στους ανθρώπους, οι άνθρωποι θα πεθάνουν».
Δυσμενείς προβλέψες ακόμα και πριν από την πανδημία
Ο αξιωματούχος του ΟΗΕ, ήδη πριν από την εμφάνιση της πανδημίας, είχε προειδοποιήσει πως το 2020 θα ήταν η χειρότερη χρονιά μετά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εξαιτίας των σοβαρών ζημιών που προκλήθηκαν στα συστήματα παραγωγής και διανομής τροφίμων, είτε από φυσικές καταστροφές είτε από πολεμικές συγκρούσεις.
Τα τρομακτικά στατιστικά
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Προγράμμα Τροφίμων, περισσότερες από 30 αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εκτεταμένο λιμό και 10 από αυτές έχουν ήδη πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους στο χείλος της πείνας.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Προγράμματος, η Λατινική Αμερική θα αντιμετωπίσει την πιο δραματική αύξηση στον αριθμό των υποσιτισμένων ατόμων, με αύξηση κατά 269%, ενώ θα ακολουθήσουν χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ασίας με αύξηση 135% και της Νότιας Αφρικής με αύξηση 90%.
Συνολικά, ο αριθμός των ατόμων που αντιμετωπίζουν υποσιτισμό στον κόσμο, προβλέπεται πως θα αυξηθεί κατά 80%.
Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ (ΔΑΒΙΔ) Μπίσλεϊ, τη μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί η κατάσταση στο Νότιο Σουδάν. Η συγκεκριμένη χώρα, που μαστίζεται από εμφύλιο πόλεμο, έχει πέντε εκατομμύρια ανθρώπους που το Πρόγραμμα ήδη βοηθά, αλλά φέτος, ο αριθμός των υποσιτισμένων ατόμων αυξήθηκε σε 6,6 εκατομμύρια.
Εκτός από τις πολεμικές συγκρούσεις, τις φυσικές καταστροφές και την πανδημία του κορονοϊού, φέτος διάφορες χώρες υπέφεραν από τις χειρότερες επιδρομές ακρίδων εδώ και δεκαετίες, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή χιλιάδων εκταρίων καλλιεργειών και απειλούν τα προς το ζην του 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, που σημαίνει περίπου 780 εκατομμύρια ανθρώπους.
Εκτός από αυτές τις καταστροφές, η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο από την έκρηξη στην πρωτεύουσα του Λιβάνου, τη Βηρυτό, η οποία συνέβη στις αρχές Αυγούστου. Η ισχυρή έκρηξη όχι μόνο κατέστρεψε τα αποθέματα σιτηρών στην πόλη, αλλά δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στο λιμάνι της, το οποίο χρησιμοποιείται για να παραδώσει το 85% των προμηθειών τροφίμων στη χώρα.
Οι λύσεις για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης
Σύμφωνα με τον ΔΑΒΙΔ Μπίσλεϊ, πριν από την πανδημία του κορονοϊού, ο οργανισμός παρείχε βοήθεια σε 138 εκατομμύρια ανθρώπους σε 83 χώρες. Για πολλούς από αυτούς, όπως δηλώνει, το Πρόγραμμα είναι η «τελευταία ελπίδα για επιβίωση». Για να μπορέσει να συνεχίσει να βοηθά αυτά τα άτομα, ο οργανισμός χρειάζεται 4,9 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα τους επόμενους έξι μήνες.
Ωστόσο, τα χρήματα δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Λόγω των περιορισμών που προκαλούνται εξαιτίας του κορονοϊού, οι εργαζόμενοι σε κλάδους υποστήριξης δεν μπόρεσαν να παραδώσουν βοήθεια, οπότε η πρόσβαση είναι ένα ακόμα στοιχείο απολύτως απαραίτητο. «Χρειαζόμαστε χρήματα και πρόσβαση, όχι το ένα ή το άλλο, και τα δύο» δηλώνει ο ΔΑΒΙΔ Μπίσλεϊ.
Όπως πρόσθεσε ο αξιωματούχος του ΟΗΕ «Πολλοί θα πεθάνουν, τα παιδιά θα υποφέρουν από τις συνέπειες του υποσιτισμού για πολλά χρόνια και ο κόσμος θα χάσει όλη την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην καταπολέμηση της πείνας κατά την τελευταία δεκαετία. Αν έχουμε χρήματα και διατηρήσουμε τις αλυσίδες εφοδιασμού ανοιχτές, τότε θα μπορέσουμε να αποφύγουμε τον λιμό».
