Η Monsanto γνώριζε εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες ότι η γλυφοσάτη προκαλεί καρκίνο, σύμφωνα με μια νέα έρευνα των ερευνητών Anthony Samsel και Stephanie Seneff.
Ο Samsel είναι ο πρώτος ανεξάρτητος ερευνητής που εξέτασε τις μυστικές τοξικολογικές μελέτες της Monsanto για το glyphosate. Πήρε τις μελέτες, οι οποίες έχουν απορριφθεί σε άλλους ερευνητές, μέσω αιτήματος προς τον γερουσιαστή του. Με τη συν-ερευνήτρια Dr Stephanie Seneff του MIT, εξέτασε τα δεδομένα της Monsanto.
Οι Samsel και Seneff κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «βρέθηκαν σημαντικά στοιχεία όγκων κατά τη διάρκεια αυτών των ερευνών».
Ωστόσο, προσθέτουν, «για να δημιουργηθούν αμφιβολίες και να συγκαλυφθεί η στατιστική σημασία των άβολων ευρημάτων, που μπορεί να εμπόδισαν την καταχώριση προϊόντος», η Monsanto εισήγαγε άσχετα ιστορικά δεδομένα ελέγχου από άλλα πειράματα. Αυτά είναι δεδομένα από τα ζώα ελέγχου σε άλλα άσχετα πειράματα, τα οποία μπορεί να έχουν διεξαχθεί κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες.
Αυτή η πρακτική είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πειραματικού θορύβου που ακύρωνε τα στατιστικά σημαντικά ευρήματα αυξημένων όγκων σε οποιοδήποτε πείραμα.
Σε διάφορα πειράματα καρκίνου, διαπίστωσαν οι Samsel και Seneff, η Monsanto εισήγαγε ψευδή δεδομένα από 3, 5, 7 ακόμη και 11 άσχετους ελέγχους μελέτης για να εξαλείψει αποτελεσματικά τα αποτελέσματα, όπως απαιτείται.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, σημείωσαν οι Samsel και Seneff, οι εσωτερικοί έλεγχοι των πειραμάτων έδειξαν μηδενική συχνότητα εμφάνισης όγκων, ενώ τα αποτελέσματα για τις ομάδες που έλαβαν glyphosate έδειξαν στατιστικά σημαντική αύξηση. Ωστόσο, μέσω αυτού που ο Samsel και ο Seneff αποκαλούν την «ανέντιμη μαγεία της σύγκρισης των ευρημάτων με δεδομένα από άσχετους ιστορικούς ελέγχους», αυτά τα ευρήματα «εξηγήθηκαν ως μυστήριο και θεωρήθηκαν ότι δεν σχετίζονται με τη χορήγηση του glyphosate».
Στο έγγραφό τους, οι Samsel και Seneff προσθέτουν: «Η χρήση αυτών των αποκλίσεων εξουδετέρωσε αποτελεσματικά τα δυσάρεστα αποτελέσματα και έτσι επέτρεψε την κυκλοφορία του προϊόντος στην αγορά. Αν δεν είχαν εμπλακεί σε αυτήν την εξαπάτηση, το glyphosate μπορεί να μην είχε καταχωρηθεί ποτέ για χρήση.»
Οι συγγραφείς σημειώνουν επίσης διαφωνία εντός της EPA των ΗΠΑ σχετικά με την ασφάλεια του glyphosate: «Τα έγγραφα EPA δείχνουν ότι δεν επιτεύχθηκε ομοφωνία γνώμης για την καταχώριση προϊόντος. Δεν ενέκριναν όλα τα μέλη της επιτροπής αναθεώρησης του EPA glyphosate την καταχώριση του glyphosate. Υπήρχαν εκείνοι που διαφώνησαν και υπέγραψαν «ΜΗ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ».
Κακή πειραματική πρακτική
Η χρήση ιστορικών δεδομένων ελέγχου για την απόρριψη στατιστικά σημαντικών ευρημάτων βλάβης σε ένα πείραμα είναι κακή πρακτική, καθώς τα πειράματα θα ποικίλλουν σε κρίσιμους παράγοντες όπως διατροφικά συστατικά και προσμείξεις, εργαστηριακές συνθήκες και διαφορετική γενετική ζώων. Ακόμη και το έτος κατά το οποίο διεξάγεται ένα πείραμα μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα. Η εισαγωγή δεδομένων ελέγχου από αυτά τα άσχετα πειράματα χρησιμεύει μόνο στη δημιουργία πειραματικού «θορύβου» που συγκαλύπτει τα ευρήματα της βλάβης στο εν λόγω πείραμα.
Για αυτούς τους λόγους, ακόμη και ο ΟΟΣΑ, ο οποίος σχεδίασε πρωτόκολλα για πειράματα βιομηχανίας σε φυτοφάρμακα, προειδοποιεί ενάντια στην πρακτική που χρησιμοποιείται για την απόρριψη στατιστικά σημαντικών ευρημάτων βλάβης σε οποιοδήποτε δεδομένο πείραμα.
Ωστόσο, η χρήση τέτοιων δεδομένων με αυτόν τον τρόπο είναι κοινή πρακτική στις ρυθμιστικές διαδικασίες για τα φυτοφάρμακα και άλλες χημικές ουσίες. Πριν από αρκετά χρόνια, μια άλλη ομάδα ανεξάρτητων ερευνητών, συμπεριλαμβανομένης της Claire Robinson της GMWatch, διαπίστωσε ότι η ίδια πρακτική χρησιμοποιήθηκε από τη Monsanto και τις ρυθμιστικές αρχές για την απόρριψη των ευρημάτων γενετικών ανωμαλιών σε βιομηχανικές μελέτες για το glyphosate.
Τα αποτελέσματα δεν αυξάνονται πάντα με τη δόση
Ένα άλλο φαινόμενο που πιθανότατα βασίστηκε από τη Monsanto και τους ρυθμιστές για την απόρριψη των καρκινογόνων επιδράσεων του glyphosate στις μελέτες που αναθεωρήθηκαν από τους Samsel και Seneff ήταν το γεγονός ότι σύμφωνα με τα δεδομένα που παρουσιάζονται στη νέα εργασία, ο αριθμός των όγκων στα ζώα δεν ήταν πάντα αύξηση σε ευθεία γραμμή «πίστας σκι» με τη δόση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μέση δόση παρήγαγε λιγότερους όγκους από τη χαμηλότερη δόση, αν και και οι δύο δόσεις παρήγαγαν περισσότερους όγκους από τους ελέγχους (δεν χορηγήθηκε glyphosate).
Στην περίπτωση των γενετικών ανωμαλιών, αυτή η έλλειψη «γραμμικής δόσης-απόκρισης» βασίστηκε από τη βιομηχανία και τις ρυθμιστικές αρχές για να απορρίψουν τις αυξημένες δυσπλασίες σε ζώα που τρέφονταν με γλυφοσάτη ως μη σχετιζόμενες με τη χημική ουσία.
Πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε με τον ίδιο τρόπο για την απόρριψη των όγκων σε ζώα που έλαβαν glyphosate.
Ωστόσο, αυτή είναι μια επιστημονικά ξεπερασμένη ιδέα. Είναι πλέον ευρέως γνωστό ότι ορισμένες ουσίες είναι πιο τοξικές σε χαμηλότερες από υψηλότερες δόσεις, ειδικά όταν εμπλέκεται ενδοκρινική (ορμονική) διαταραχή . Το ρυθμιστικό σύστημα δεν έχει προλάβει αυτή την ιδέα, η οποία ήταν γνωστή σε ανεξάρτητους επιστήμονες από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Πώς η γλυφοσάτη προκαλεί καρκίνο;
Οι Samsel και Seneff ολοκληρώνουν τη νέα τους εργασία εξηγώντας τους βιολογικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων η glyphosate θα μπορούσε να προκαλέσει καρκίνο. Αυτά περιλαμβάνουν την ικανότητα του glyphosate να δεσμεύει (χηλικοποιήσει) το μαγγάνιο, μειώνοντας τη βιοδιαθεσιμότητά του, η οποία θα μπορούσε να συμβάλει σε οξειδωτική βλάβη στα κύτταρα. Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει σε καρκίνο.
Οι συγγραφείς καταλήγουν στην εργασία τους, «Πιστεύουμε ότι τα διαθέσιμα στοιχεία δικαιολογούν την επανεξέταση της αντιστάθμισης κινδύνου/οφέλους σε σχέση με τη χρήση glyphosate για τον έλεγχο των ζιζανίων και υποστηρίζουμε πολύ αυστηρότερη ρύθμιση της glyphosate».
Η νέα εργασία:
Glyphosate, μονοπάτια προς τις σύγχρονες ασθένειες IV: καρκίνος και σχετικές παθολογίες
Anthony Samsel και Stephanie Seneff
Journal of Biological Physics and Chemistry 15 (2015) 121–159
Λήψη 5 Αυγούστου 2015; αποδεκτό στις 24 Αυγούστου 2015. Δημοσιεύθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2015
Διαθέσιμο στο διαδίκτυο:
http://bit.ly/20HnvgA
Η εργασία είναι προσβάσιμη στον ιστότοπο του περιοδικού – βρίσκεται πίσω από ένα paywall: http://www.colbas.org/jbpc/poap-art-4 .htm
Monsanto and regulators have known glyphosate causes cancer for nearly four decades, according to new paper
Monsanto has known for almost four decades that glyphosate causes cancer, according to a new paper by researchers Anthony Samsel and Stephanie Seneff.
Samsel is the first independent researcher to examine Monsanto’s secret toxicology studies on glyphosate. He obtained the studies, which have been denied to other inquirers, via a request to his senator. With his co-researcher Dr Stephanie Seneff of MIT, he reviewed Monsanto’s data.
Samsel and Seneff concluded that “significant evidence of tumours was found during these investigations”.
However, they add, “to create doubt and obscure the statistical significance of inconvenient findings, which may have prevented product registration”, Monsanto introduced irrelevant historical control data from other experiments. This is data from the control animals in other unrelated experiments, which may have been carried out under widely differing conditions.
This practice had the effect of creating experimental noise which cancelled out the statistically significant findings of increased tumours in any one experiment.
In various cancer experiments, Samsel and Seneff found, Monsanto introduced spurious data from 3, 5, 7 and even 11 unrelated study controls to effectively eliminate results, as needed.
In some instances, Samsel and Seneff noted, the experiments’ internal controls showed zero incidence of tumours, while the results for the glyphosate-treated groups showed a statistically significant increase. However, through what Samsel and Seneff call the “dishonest magic of comparing the findings to data from unrelated historical controls”, these findings were “explained away as a mystery and deemed not to be related to administration of the glyphosate”.
In their paper, Samsel and Seneff add, “Using these deviations effectively neutralized the inconvenient results and thus allowed the product to be brought to market. Had they not engaged in this deception, glyphosate may never have been registered for use.”
The authors also note disagreement within the US EPA about the safety of glyphosate: “EPA documents show that unanimity of opinion for product registration was not reached. Not all members of the EPA glyphosate review committee approved the registration of glyphosate. There were those who dissented and signed ‘DO NOT CONCUR’.”
Bad experimental practice
Use of historical control data to dismiss statistically significant findings of harm in an experiment is bad practice, since experiments will vary in crucial factors like dietary components and contaminants, laboratory conditions, and different animal genetics. Even the year in which an experiment is carried out can affect the results. Introducing control data from these unrelated experiments only serves to create experimental “noise” which masks the findings of harm in the experiment in question.
For these reasons, even the OECD, which designed protocols for industry experiments on pesticides, warns against the practice being used to dismiss statistically significant findings of harm in any given experiment.
Using such data in this way is, however, a common practice in regulatory processes for pesticides and other chemicals. Several years ago, another team of independent researchers, including GMWatch’s Claire Robinson, found the same practice was used by Monsanto and regulators in dismissing findings of birth defects in industry studies on glyphosate.
Effects do not always increase with dose
Another phenomenon that was likely relied upon by Monsanto and regulators in dismissing the carcinogenic effects of glyphosate in the studies reviewed by Samsel and Seneff was the fact that according to the data presented in the new paper, the number of tumours in the animals did not always increase in a straight “ski-slope” line with the dose. In some cases, the mid dose produced fewer tumours than the lowest dose, though both doses produced more tumours than controls (no glyphosate administered).
In the case of birth defects, this lack of a “linear dose-response” was relied upon by industry and regulators to dismiss increased malformations in animals fed glyphosate as not related to the chemical.
It was likely used in the same way to dismiss the tumours in glyphosate-treated animals.
However, this is a scientifically outdated idea. It is now well known that some substances are more toxic at lower than higher doses, especially when endocrine (hormone) disruption is involved. The regulatory system has not caught up with this idea, which has been known to independent scientists since the early 1990s.
How does glyphosate induce cancer?
Samsel and Seneff conclude their new paper by explaining biological mechanisms through which glyphosate could induce cancer. These include glyphosate’s ability to bind (chelate) manganese, reducing its bioavailability, which could contribute to oxidative damage to cells. This in turn could lead to cancer.
The authors conclude in their paper, “We believe that the available evidence warrants a reconsideration of the risk/benefit trade-off with respect to glyphosate usage to control weeds, and we advocate much stricter regulation of glyphosate.”
The new paper:
Glyphosate, pathways to modern diseases IV: cancer and related pathologies
Anthony Samsel and Stephanie Seneff
Journal of Biological Physics and Chemistry 15 (2015) 121–159
Received 5 August 2015; accepted 24 August 2015; published 30 Sept 2015
Available online:
http://bit.ly/20HnvgA
The paper can be accessed on the website of the journal – it's behind a paywall: http://www.colbas.org/jbpc/poap-art-4.htm
ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ
ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
<<ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ>>
