Η δήθεν μακεδονική γλώσσα, οι Μακροπεριφέρειες της Ευρώπης και η Μακεδονία ως προϊόν
Του Ορθαγόρα
Η ψευδεπίγραφη γλώσσα
Στις 28 Ιουλίου 2022, το Πρωτοδικείο Φλώρινας επικύρωσε το καταστατικό μιας ΜΚΟ που φέρει τον τίτλο «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» και ως κύριο σκοπό έχει την «διατήρηση και καλλιέργεια της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα» και την επιδίωξη της εισαγωγής της, ως προαιρετικού μαθήματος, και στις τρεις βαθμίδες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Όπως ήταν φυσικό, την απόφαση της «ελληνικής» Δικαιοσύνης χαιρέτησαν άπαντες οι Σκοπιανοί, με προεξάρχοντα τον Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος δεν παρέλειψε να εκφράσει τις ευχαριστίες του προς τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη «για την πίστη και τη δέσμευσή τους στην οικοδόμηση ειλικρινούς φιλίας και καλής γειτονίας».
Η διαρροή των σχετικών εγγράφων στο Διαδίκτυο (τέσσερις μήνες μετά την επικύρωσή τους) προκάλεσε σφοδρό κύμα αντιδράσεων, οι οποίες, όμως, κρίνω πως δεν θα φέρουν απτό αποτέλεσμα.
Οι πολιτικοί-μαριονέτες
Τόσο η αντεθνική συμπεριφορά των Τσίπρα-Μητσοτάκη όσο και η απόφαση του Πρωτοδικείου Φλώρινας είναι απολύτως ευθυγραμμισμένες με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποίαν οφείλουν να εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις-μαριονέτες των χωρών-μελών.
Υποθέτω πως θυμάστε όσα είπε, το 2005, η Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα στον νεοεκλεγέντα τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Αν όχι, διαβάστε τα Πρακτικά της Βουλής ή δείτε το σχετικό σύντομο βίντεο:
Το λόγια της Μπενάκη-Ψαρούδα δεν ήταν προφητικά, όπως ισχυρίζονται ακόμη και σήμερα αρκετοί στα social media. Ήξερε καλά τι έλεγε, γιατί είχε επαρκέστατη γνώση των σχεδίων για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.
Οι Μακροπεριφέρειες της Ευρώπης
Στο πλαίσιο της περιφερειακής της πολιτικής και με πρόσχημα την συλλογική κατά τόπους αντιμετώπιση προβλημάτων και προκλήσεων, η ΕΕ χώρισε την ευρωπαϊκή επικράτεια σε τέσσερις (προς το παρόν) Μακροπεριφέρειες (Macro-Regions), οι οποίες έχουν χαρακτήρα ομοσπονδιακής οντότητας και, λογικά, θα διαιρεθούν σε επιμέρους περιφέρειες. Δείτε προσεκτικά τον χάρτη:
H «Μακροπεριφέρεια Αδριατικής-Ιονίου» (Adriatic and Ionian Region – EUSAIR) περιελάμβανε αρχικά 8 κράτη (μέλη και μη): Ελλάδα, Ιταλία (όχι ολόκληρη), Κροατία, Σλοβενία, Αλβανία, Σερβία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και Μαυροβούνιο.
Ωστόσο, αργότερα προστέθηκαν τα Σκόπια, με το νέο τους όνομα, και το εντός της Ιταλίας περίκλειστο μικροκράτος του Σαν Μαρίνο ως... παρατηρητής.
Οι μακροπεριφερειακές στρατηγικές της ΕΕ στοχεύουν στην υλοποίηση των δύο μείζονων στόχων της: Πράσινη Συμφωνία, και Ισχυροποίηση της θέσης της Ένωσης στον Κόσμο.
Η Στρατηγική (2014) για την Μακροπεριφέρεια στην οποίαν ανήκουμε περιλαμβάνει τέσσερις πυλώνες: «Γαλάζια Ανάπτυξη», «Σύνδεση της Περιφέρειας (δίκτυα μεταφορών και ενέργειας), «Ποιότητα του Περιβάλλοντος», και «Βιώσιμος Τουρισμός».
Η διερεύνηση των τεσσάρων αυτών πυλώνων βγάζει... λαγούς και μας βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα όλα όσα συμβαίνουν (και όσα θα συμβούν) στην χώρα μας, αλλά στο παρόν άρθρο θα περιοριστώ εξ ανάγκης στον τέταρτο πυλώνα και στην σχέση των Σκοπίων με αυτόν.
Βιώσιμος Τουρισμός
Σύμφωνα με ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (25 Μαρτίου 2021):
α) «Ο τουρισμός αποτελεί εγκάρσια οικονομική δραστηριότητα που έχει σημαντικό αντίκτυπο στο περιβάλλον και το κλίμα και στην οικονομία της ΕΕ συνολικά, και ειδικότερα στην οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική και βιώσιμη ανάπτυξη των περιφερειών».
β) «Η τουριστική βιομηχανία απασχολεί άμεσα και έμμεσα 27 εκατομμύρια άτομα, αριθμός που αντιστοιχεί στο 11,2 % της συνολικής απασχόλησης στην ΕΕ, και συνέβαλε κατά 10,3 % στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) της ΕΕ το 2019».
Η τεράστια οικονομική σημασία του τουρισμού οδηγεί την ΕΕ στην διαμόρφωση και την προώθηση ενός ισχυρού «ευρωπαϊκού τουριστικού σήματος» προκειμένου να γίνει ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά.
Και εδώ αρχίζουν τα ωραία και... επικίνδυνα.
Βιώσιμος Τουρισμός και Πολιτιστική Κληρονομιά
Οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες κρίνουν ότι η πολιτιστική κληρονομιά μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού (βιώσιμου) τουρισμού. Γι' αυτό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:
α) «Καλεί τα κράτη μέλη να διαθέσουν επαρκή χρηματοδότηση στον πολιτισμό και στις τοποθεσίες πολιτιστικής κληρονομιάς».
β) «Πιστεύει ότι ο πολιτιστικός τουρισμός μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για την ενίσχυση της αμοιβαίας κατανόησης των πολιτών της ΕΕ, παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να ανακαλύψουν την ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά σε όλη της την πολυμορφία».
γ) «Σημειώνει τη σημασία της σύνδεσης τουριστικών αξιοθέατων».
Κρατήστε τις φράσεις «ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά» και «σύνδεση τουριστικών αξιοθέατων», οι οποίες υποδηλώνουν την υποβάθμιση της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς προς όφελος μιας «κοινής» ευρωπαϊκής.
Την ίδια απόπειρα υποβάθμισης φανερώνει και η έμφαση στις «Πολιτιστικές Διαδρομές», που αποτελούν την τρέχουσα αιχμή του ευρωπαϊκού τουριστικού δόρατος.
Αντί να προβάλλονται οι επιμέρους χώρες (ή πόλεις), προβάλλονται οι... δρόμοι που τις διασχίζουν.
Έτσι, έχουμε ουδέτερες Διαδρομές, όπως:
Δρόμοι των Φοινίκων, Ευρωπαϊκοί Δρόμοι του Μότσαρτ, Ευρωπαϊκή Διαδρομή Κοιμητηρίων, Ευρωπαϊκή Διαδρομή Ιστορικών Λουτροπόλεων, Προορισμός Ναπολέων, Ευρωπαϊκή Διαδρομή Βιομηχανικής Κληρονομιάς, Ευρωπαϊκή Διαδρομή Ιστορικών Κήπων, Δρόμος της Απελευθέρωσης της Ευρώπης, Διαδρομή των Κυρίλλου και Μεθοδίου, Δρόμος του Αινεία, Ευρωπαϊκή Διαδρομή Παραμυθιού.
Δείτε και το τρέχον εσωτερικό πρόγραμμα για τις Πολιτιστικές Διαδρομές στην Βόρεια Ελλάδα, στο οποίο περιλαμβάνονται τα «Βήματα του Αποστόλου Παύλου» και η «Πολιτιστική Εγνατία Οδός».
Η Μάχη των Μεγαπόλεων
Κατά την εκτίμησή μου, το επόμενο βήμα της ΕΕ είναι η δημιουργία ευρωπαϊκών μεγαπόλεων (15-30+ εκατομμυρίων κατοίκων).
Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, μέχρι το 2025 το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε περίπου 60 τέτοιες Πράσινες και Έξυπνες τερατουπόλεις, οι οποίες θα ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους για την προσέλκυση επενδυτών, κατοίκων πρώτης διαλογής, και τουριστών.
Στο ευρωπαϊκό έδαφος, το πείραμα γίνεται με την υπό ίδρυση «Πόλη των τριών Κρατών» (TristateCity), η οποία θα οικοδομηθεί, με σύμπραξη κρατικών και ιδιωτικών φορέων, σε εδάφη της Ολλανδίας, του Βελγίου, και της Γερμανίας, και θα κατοικείται από 30+ εκατομμύρια ανθρώπους! Όπως εύκολα μπορείτε να καταλάβετε, αυτή η Μεγάπολη θα έχει την δική της ευρωπαϊκή και κοσμοπολίτικη ταυτότητα εις βάρος της ολλανδικής, της βελγικής, και της γερμανικής εθνικής ταυτότητας.
Το Branding Tόπων (Πόλεων, Περιφερειών, κ.λπ.)
Το «branding τόπων» είναι ένα είδος μάρκετινγκ που χρησιμοποιείται ως βαρύ όπλο στην ανελέητη μάχη του ανταγωνισμού.
Αξιοποιώντας την (ιστορική, πολιτιστική, γεωγραφική κ.ά.) ταυτότητα και τα περιουσιακά στοιχεία ενός μέρους, χτίζει μιαν ισχυρή εμπορική επωνυμία (brand) γι' αυτό το μέρος, ώστε να το μετατρέψει σε... ελκυστικό προϊόν, ικανό να προσφέρει στην αγορά ένα μοναδικό μείγμα περιουσιακών στοιχείων και ποιοτήτων.
Ιδανικοί τόποι για το μπραντάρισμα αυτής της μορφής θεωρούνται εκείνοι που διαθέτουν εμφανή συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως οι υποδομές και -κυρίως- το βαρύ όνομα κι η μακραίωνη ιστορία.
Τέτοιος ιδανικός τόπος είναι και η TristateCity.
Η Μακεδονία ως ελκυστικό... προϊόν
Κατ' εμέ, η κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, η μετονομασία των Σκοπίων, και η αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» προοιωνίζονται την συνένωση της Μακεδονίας με τα Σκόπια (και ενδεχομένως με ένα τμήμα της Βουλγαρίας), υπό την μορφή ενός επιμέρους τμήματος της Μακροπεριφέρειας Αδριατικής-Ιονίου ή μιας Μεγάπολης (δύο ή τριών Κρατών).
Μια τέτοια ενιαία Μακεδονία θα βλάψει ανεπανόρθωτα την εθνική μας ταυτότητα και τα εθνικά μας συμφέροντα. Αλλά θα εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των ιδιοκτητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι ευνόητο ότι αυτό το νεοταξίτικο μόρφωμα (αν, βέβαια, λάβει σάρκα και οστά) θα αποτελέσει έναν ιδανικό τόπο προς εκμετάλλευση και θα μπρανταριστεί πανεύκολα, καθώς διαθέτει, μεταξύ άλλων, βαρύ όνομα, μακραίωνη ιστορία, σημαίνουσα γεωγραφική θέση, και σημαντικότατο λιμάνι.
Συνέλληνες ξυπνήστε!
Είτε επιβεβαιωθούν είτε όχι οι εκτιμήσεις μου, αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι επιχειρείται μια βάναυση αποκοπή του ομφάλιου λώρου που συνδέει την Μακεδονία (και την ιστορία της) με την μητέρα Ελλάδα.
Αλλά οι εχθροί δεν είναι οι Σκοπιανοί -αυτοί αποτελούν χρήσιμα και αναλώσιμα εργαλεία.
Οι πραγματικοί εχθροί είναι η ΕΕ (στην σημερινή της μορφή) και οι εγχώριες πολιτικές μαριονέτες τους.
Αυτούς τους εχθρούς δεν τους αντιμετωπίζεις με το να στηρίζεις τα οχήματά τους, δηλαδή τα υπάρχοντα κόμματα, ή με το να απέχεις από τα πολιτικά δρώμενα της χώρας.
Τους πολεμάς και τους νικάς ενωμένος με τ' αδέρφια σου σε έναν συλλογικό φορέα που έχει και την γνώση και τα όπλα και την διάθεση να δώσει την μεγάλη μάχη και να την κερδίσει.
Δηλαδή, με την μετουσίωσή σου σε Πολίτη-Οπλίτη και την ένταξή σου στην ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ.
Ειδάλλως, γίνεσαι άθελά σου συνεργός τους στο έγκλημα.